原文:登高 [唐]杜甫 风急天高猿啸哀,渚清沙白鸟飞回。 无边落木萧萧下,不尽长江滚滚来。 万里悲秋常作客,百年多病独登台。 艰难苦恨繁霜鬓,潦倒新停浊酒杯。...
《登高》原文:风急天高猿啸哀,渚清沙白鸟飞回。无边落木萧萧下,不尽长江滚滚来。万里悲秋常作客,百年多病独登台。艰难苦恨繁霜鬓,潦倒新停浊酒杯。《登高》译文:风急...
原文:风急天高猿啸哀,渚清沙白鸟飞回。无边落木萧萧下,不尽长江滚滚来。万里悲秋常作客,百年多病独登台。艰难苦恨繁霜鬓,潦倒新停浊酒杯。译文:风急天高猿猴啼叫显得...
《登高》杜甫〔唐代〕 风急天高猿啸哀,渚清沙白鸟飞回。 无边落木萧萧下,不尽长江滚滚来。 万里悲秋常作客,百年多病独登台。 艰难苦恨繁霜鬓,潦倒新停浊酒杯。 译...
创作背景:(1)此诗作于唐代宗大历二年(767年)秋天,杜甫时在夔州。这是五十六岁的老诗人在极端困窘的情况下写成的。当时安史之乱已经结束四年了,但地方军阀又乘时...
中心思想是表达了诗人长年飘泊、忧国伤时、老病孤愁的复杂感情。原文:风急天高猿啸哀,渚清沙白鸟飞回。无边落木萧萧下,不尽长江滚滚来。万里悲秋常作客,百年多病独登台...
《登高》是唐代诗人杜甫的一首诗,中心思想是表达了诗人长年飘泊、忧国伤时、老病孤愁的复杂感情。其中诗的前四句写景,述登高见闻,紧扣秋天的季节特色,描绘了江边空旷寂...
原文:江涵秋影雁初飞,与客携壶上翠微。尘世难逢开口笑,菊花须插满头归。但将酩酊酬佳节,不用登临恨落晖。古往今来只如此,牛山何必独沾衣。译文:江水倒映秋影大雁刚刚...
《九月九日忆山东兄弟》唐.王维独在异乡为异客,每逢佳节倍思亲。遥知兄弟登高处,遍插茱萸少一人。《定风波·重阳》宋.苏轼与客携壶上翠微,江涵秋影雁初飞,尘世难逢开...
登高是汉语词汇,拼音是dēng gāo,意思是升至高处。出自《荀子·劝学》:“吾尝跂而望矣,不如登高之博见也。”三国魏阮籍《咏怀》之十五:“开轩临四野,登高望所...
作者:杜甫全诗:风急天高猿啸哀,渚清沙白鸟飞回。无边落木萧萧下,不尽长江滚滚来。万里悲秋常作客,百年多病独登台。艰难苦恨繁霜鬓,潦倒新停浊酒杯。赏析:《登高》是...
塔势如涌出,孤高耸天宫。——《与高适薛据同登慈恩寺浮图》唐代 岑参。释义:宝塔宛如平地涌出,孤高巍峨耸入天宫。下窥指高鸟,俯听闻惊风。——《与高适薛据同登慈恩寺...
原文:《登高》作者:杜甫,朝代:唐风急天高猿啸哀,渚清沙白鸟飞回。无边落木萧萧下,不尽长江滚滚来。万里悲秋常作客,百年多病独登台。艰难苦恨繁霜鬓,潦倒新停浊酒杯...
诗意:风急天高猿猴啼叫显得十分悲哀,水清沙白的河洲上有鸟儿在盘旋。无边无际的树木萧萧地飘下落叶,望不到头的长江水滚滚奔腾而来。悲对秋景感慨万里漂泊常年为客,一生...
赏析:诗人由秋及人,有感而发,写自己年老多病,拖着残躯独自登上高台,那种异乡怀人的情感喷薄而出,心中苦闷跃然纸上。尾联“艰难苦恨繁霜鬓,潦倒新停浊酒杯”,连用四...
昨日登高罢,今朝更举觞。菊花何太苦,遭此两重阳。——李白《九月十日即事》已是人间寂寞花,解怜寂寞傍贫家。老来不得登高看,更甚残春惜岁华。——司空图《九月八日》怀...
登上峰顶的那一刻方能领略“会当凌绝顶,一览众山小”的气势。静看云起云落,坐等朝阳初升,细品夕阳西下,方感叹:世间绝景,莫当如是。九九又重阳,步步皆登高。梦里年少...
重阳节,登高望远,自古习俗,我也拖着病弱的身子来到夔江边登高远眺。抬头望天,如此高远。凄急的风迎面吹来,空中经久不息地传来猿猴的哀啼,“哀啭久绝,经久不息”...
全诗通过登高所见秋江景色,倾诉了诗人长年飘泊老病孤愁的复杂感情,慷慨激越,动人心弦。《登高》中杜甫以登高见闻,紧扣秋天的季节特色,描绘了江边空旷寂寥的景致。写登...
《九日登高》唐·王勃九月九日望乡台,他席他乡送客杯。人情已厌南中苦,鸿雁那从北地来。这首诗写的是,在重阳节这天登高回望故乡,身处异地他乡,设席送朋友离开,举杯之...