送客自伤身易老,不知何处待先生。——刘沧《赠道者》玉皇开碧落,银界失黄昏。——毛滂《临江仙·都城元夕》杜诗韩笔愁来读,似倩麻姑痒处搔。——杜牧《读韩杜集》掩泪空...
送客自伤身易老,不知何处待先生。玉皇开碧落,银界失黄昏。杜诗韩笔愁来读,似倩麻姑痒处搔。掩泪空相向,风尘何处期。草草兴亡休问,功名泪、欲盈掬。昨日入城市,归来泪...
驿外断桥边,寂寞开无主。——宋代:陆游《卜算子·咏梅》译文:驿站之外的断桥边,梅花孤单寂寞地绽开了花,无人过问。吹箫人去玉楼空,肠断与谁同倚。——宋代:李清照《...
我和你的不同在于,你宠爱我的那些方式,今后依然会拿来取悦其他人;而我交付给你的那些,却无法再赠予第二个人。带翅膀的也不一定是天使,他可能是鸟人。我相信这个世界,...
每个人的青春,终逃不过一场爱情,在这里,有爱、有情、有喜、有乐、却单单没有永恒!时光终有一天会将我们分开,但是即便如此,在那日降临之前,让我们一直一直在一起把。...
一段感情结束了,你说要敬往事一杯酒,干了再也不回头,可当你醉到黄昏独自愁,如果那人伸出手,你依然愿意跟他走。 我已经累了,我想休息了,请你在我休息时慢慢地飘出我...
你永远也看不到我最寂寞时候的样子,因为只有你不在我身边的时候,我才最寂寞。的东西,但真正属于自己的却并不多。看庭前花开花落,荣辱不惊,望天上云卷云舒,去留无意。...
你永远也看不到我最寂寞时候的样子,因为只有你不在我身边的时候,我才最寂寞。的东西,但真正属于自己的却并不多。看庭前花开花落,荣辱不惊,望天上云卷云舒,去留无意。...
天冷了,似乎说冷就冷了,前些日子明明还是暖阳明媚,一场风雪说来就来了,毫无预兆的。冷的叫人措手不及。就如同现在的我,坐在这里手脚冰凉,咀嚼着从心底不断钻出来的寒...
那一篇篇优美的诗篇词赋,我们虽不能像他们一样吐出那些精妙绝伦的佳作,但我们可以一吐自己的苦闷烦忧和那沉重的孤独失落。流浪在干了这杯酒以后,从心出发,所到之处毕竟...
孤身只影:形容孤单一人。孤苦伶仃。伶仃:孤独,没有依靠。孤单困苦,没有依靠。孤傲不群。孤:孤单;傲:高傲。指高傲孤僻,难与人相处。鸾只凤单。孤独的鸾凤。比喻夫妻...
衣带渐宽终不悔,为伊消得人憔悴。-柳永《凤栖梧》死生契阔,与子成说。执子之手,与子偕老。-佚名《诗经·邶风·击鼓》两情若是久长时,又岂在朝朝暮暮。-秦观《鹊桥仙...
城市愈大,就愈感到孤独。年纪越大,就愈感到孤单。这城市有2000万人口,人群里,我只能拥抱属于自己的2000万分之一的孤独。跟生活玩,别太认真了,反正最终没谁能...
吹箫人去玉楼空,肠断与谁同倚。——宋·李清照《孤雁儿·藤床纸帐朝眠起》译文:明诚既逝,人去楼空,纵有梅花好景,又有谁与自己倚阑同赏呢 ?孤舟蓑笠翁,独钓寒江雪。...
孤独的人喜欢深夜,多情的人喜欢黄昏。幸福的人喜欢阳光,伤心的人偏爱风雨。一个人的生活,忘记了时间,忘记了存在,忘记没有忘记的过去。一个人有种莫名的安全感,却又有...
吹箫人去玉楼空,肠断与谁同倚。——宋·李清照《孤雁儿·藤床纸帐朝眠起》 孤舟蓑笠翁,独钓寒江雪。——唐·柳宗元《江雪》 古来圣贤皆寂寞,惟有饮者留其名。——唐·...
落叶他乡树,寒灯独夜人。——《灞上秋居》唐代诗人马戴译文:面对他乡树木落叶纷纷, 寒夜的孤灯独照我一人。?花间一壶酒,独酌无相亲。——《月下独酌四首·其一》唐代...
众鸟高飞尽,孤云独去闲。 —— 李白《独坐敬亭山》独坐幽篁里,弹琴复长啸。 —— 王维《竹里馆》野径云俱黑,江船火独明。 —— 杜甫《春夜喜雨》孤山寺北贾亭西,...
你永远也看不到我最寂寞时候的样子,因为只有你不在我身边的时候,我才最寂寞。 的东西,但真正属于自己的却并不多。看庭前花开花落,荣辱不惊,望天上云卷云舒,去留无意...
后来我习惯了一个人的生活,习惯了不再表露难过,习惯了不再把心事诉说,也习惯了你不再爱我。一个人走,一个人睡,一个人思索,一个人沉醉。一个人忙,一个人累,一个人烦...