诗意:山脚下刚生长出来的幼芽浸泡在溪水中,松林间的沙路被雨水冲洗的一尘不染。傍晚,下起了小雨,杜鹃鸟的叫声从松林中传出。谁说人生就不能再回到少年时期?门前的溪水...
原文《浣溪沙·游蕲水清泉寺》苏轼〔宋代〕游蕲水清泉寺,寺临兰溪,溪水西流。山下兰芽短浸溪,松间沙路净无泥,萧萧暮雨子规啼。(萧萧 一作:潇潇)谁道人生无再少?门...
原文《浣溪沙·游蕲水清泉寺》苏轼〔宋代〕游蕲水清泉寺,寺临兰溪,溪水西流。山下兰芽短浸溪,松间沙路净无泥,萧萧暮雨子规啼。(萧萧 一作:潇潇)谁道人生无再少?门...
体现出苏轼热爱生活、旷达乐观的性格,这是作者不服衰老的宣言,是对生活、对未来的向往和追求,也是对青春活力的召唤,所以才能在贬谪生活中,一反感伤迟暮的低沉之调,唱...
原文。游蕲水清泉寺,寺临兰溪,溪水西流。山下兰芽短浸溪,松间沙路净无泥,萧萧暮雨子规啼。谁道人生无再少?门前流水尚能西!休将白发唱黄鸡。译文。游玩蕲水的清泉寺,...
《浣溪沙·游蕲水清泉寺》游蕲水清泉寺,寺临兰溪,溪水西流。山下兰芽短浸溪,松间沙路净无泥。萧萧暮雨子规啼。谁道人生无再少?门前流水尚能西!休将白发唱黄鸡。译文游...
告诉我们人生犹如流水,度过的一天是不会再回来的。只是我们却要有一个年轻的心态。无论年轻与否,我们都要有积极的心态去面对新的一天。绝对不能因为头上的白发而丧失了对...
《浣溪沙·游蕲水清泉寺》【作者】苏轼 【朝代】宋山下兰芽短浸溪,松间沙路净无泥,萧萧暮雨子规啼。谁道人生无再少?门前流水尚能西!休将白发唱黄鸡。译文山脚下刚生长...
浣溪沙 苏轼原文:游蕲水清泉寺,寺临兰溪,溪水西流。山下兰芽短浸溪,松间沙路净无泥。萧萧暮雨子规啼。谁道人生无再少?门前流水尚能西!休将白发唱黄鸡。译文:游玩蕲...
宋代:苏轼。游蕲水清泉寺,寺临兰溪,溪水西流。山下兰芽短浸溪,松间沙路净无泥,潇潇暮雨子规啼。(潇潇一作:萧萧)谁道人生无再少?门前流水尚能西!休将白发唱黄鸡。...
告诉我们人生犹如流水,度过的一天是不会再回来的。只是我们却要有一个年轻的心态。无论年轻与否,我们都要有积极的心态去面对新的一天。绝对不能因为头上的白发而丧失了对...
浣溪沙描绘的是早春时节。《浣溪沙·游蕲水清泉寺》是宋代文学家苏轼的词作。此词描写雨中的南方初春,表达作者虽处困境而老当益壮、自强不息的精神,洋溢着一种向上的人生...
意思:去游览蕲水清泉寺,寺在兰溪旁边,溪水向西流。山下短短的兰芽浸在小溪里,松林里的沙路干净没有泥,布谷鸟在傍晚的细雨中悲伤地啼叫。谁说人生在世不能回到少年?门...
原文:山下兰芽短浸溪,松间沙路净无泥,萧萧暮雨子规啼。谁道人生无再少?门前流水尚能西!休将白发唱黄鸡。译文:山脚下刚生长出来的幼芽浸泡在溪水中,松林间的沙路被雨...
浣溪沙·游蕲水清泉寺宋代:苏轼游蕲水清泉寺,寺临兰溪,溪水西流。山下兰芽短浸溪,松间沙路净无泥。萧萧暮雨子规啼。(萧萧 一作:潇潇)谁道人生无再少?门前流水尚能...
意思是:人世间真正的好味道、好滋味是清淡的、淡雅的欢愉。出自于苏轼的《浣溪沙》。原文元丰七年十二月二十四日,从泗州刘倩叔游南山。细雨斜风作晓寒,淡烟疏柳媚晴滩。...
苏轼《浣溪沙》诗意:山脚下溪边的兰草才抽出嫩芽,浸泡在溪水之中。松间的沙石小路经过春雨的冲刷,洁净无泥。时值日暮,松林间的杜鹃鸟在潇潇细雨中啼叫。谁说人老不会再...
苏轼《浣溪沙》诗意:山脚下溪边的兰草才抽出嫩芽,浸泡在溪水之中。松间的沙石小路经过春雨的冲刷,洁净无泥。时值日暮,松林间的杜鹃鸟在潇潇细雨中啼叫。谁说人老不会再...
前两句描述了庐山不同的形态变化。庐山横看绵延逶迤,崇山峻岭郁郁葱葱连环不绝;侧看则峰峦起伏,奇峰突起,耸入云端。从远处和近处不同的方位看庐山,所看到的山色和气势...
《题西林壁》苏轼〔宋代〕横看成岭侧成峰,远近高低各不同。不识庐山真面目,只缘身在此山中。译文:从正面、侧面看庐山山岭连绵起伏、山峰耸立,从远处、近处、高处、低处...