佛说,苦非苦,乐非乐,只是一时的执念而已。执于一念,将受困于一念;一念放下,会自在于心间。物随心转,境由心造,烦恼皆由心生。有些人,有些事,是可遇不可求的,既然...
茫茫四海人无数,哪个男儿是丈夫。【大意】四海九州,茫茫人海,哪个男子才是真正有作为的大丈夫呢?人不通今古,马牛如襟裾。【大意】一个人若不能通晓古今,就如同牛马穿...
不满意就换,不喜欢就分,不舒服就走,不高兴就撤。人生哪有那么多痛苦,无非是你不放过自己。 时间就像个筛子,不停的过滤着你身边的人,只有相处时间长了,经历的事情多...
在攀登人生阶梯的旅途中,我们不怕慢,只怕停。只要不停止,再慢的速度也能达到顶峰;最牢固的感情不是“我爱你”,而是“我习惯了有你”。彼此依赖,才是最深的相爱。爱情...
天网恢恢,疏而不失。——春秋·李耳《老子·第七十三章》。信不足,安有不信。——春秋·李耳《老子·第十七章》。天下莫柔弱于水,而攻坚强者莫之能先。——春秋·李耳《...
人生高低起伏,真正的智慧,是在悲观中突围,减少那些人我的对立,输赢的对比,从自己的拥有中,去发现,去惜福。现实的艰难,恰恰是对人生信念的一种成全,不在于你懂得多...
《登高》唐·杜甫风急天高猿啸哀,渚清沙白鸟飞回。无边落木萧萧下,不尽长江滚滚来。万里悲秋常作客,百年多病独登台。艰难苦恨繁霜鬓,潦倒新停浊酒杯。《望洞庭》唐·刘...
省掖观梅和宋草堂韵【作者:杨基】玉肌瘦怯春风恼,唇红不褪香云老。绮窗人静月初圆,笑觉飞琼颜色槁。罗幄铜瓶小几边,银灯疏影砚台前。一株初破休轻折,半朵犹含最可怜。...
《山行留客》张旭山光物态弄春晖,莫为轻阴便拟归。纵使晴明无雨色,入云深处亦沾衣。《移家别湖上亭》戎昱好是春风湖上亭,柳条藤蔓系离情。黄莺久住浑相识,欲别频啼四五...
《七绝·改西乡隆盛诗赠父亲》毛:孩儿立志出乡关,学不成名誓不还。埋骨何须桑梓地,人生无处不青山!《劝学》颜真卿:三更灯火五更鸡,正是男儿发愤时。黑发不知勤学...
题僧房双桐 青桐双拂日,傍带凌霄花。绿叶传僧磬,清阴润井华。谁能事音律,焦尾蔡邕家。 和凌霄花 翠蔓缘株上,红芳冒暑开。凌霄诚有谓,托质岂无媒。 凌霄 许及之...
北风往复几寒凉,疏木摇空半绿黄。四野修堤防旱涝,万家晒物备收藏。忽见桃花出小红,因惊十月起温风。岁功不得归颛顼,冬令何堪付祝融。未有星辰能好雨,转添云气漫成虹。...
但愿人长久,千里共蝉娟。—苏轼《水调歌头》十年生死两茫茫,不思量,自难忘。——苏轼《江城子》大江东去,浪淘尽,千古风流人物。——苏轼《念奴娇》不识庐山真面目,只...
《题西林壁》横看成岭侧成峰,远近高低各不同。不识庐山真面目,只缘身在此山中。《惠崇春江晓景》竹外桃花三两枝,春江水暖鸭先知。蒌蒿满地芦芽短,正是洒豚欲上时。《饮...
《折桂令·元宵》【元】佚名爱元宵三五风光,月色婵娟,灯火辉煌。月满冰轮,灯烧陆海,人踏春阳。三美事方堪胜赏,四无情可恨难长。白天沐浴在春天的阳光中白天沐浴在春天...
青玉案·元夕东风夜放花千树。更吹落、星如雨。宝马雕车香满路。凤箫声动,玉壶光转,一夜鱼龙舞。蛾儿雪柳黄金缕。笑语盈盈暗香去。众里寻他千百度。蓦然回首,那人却在,...
《上元侍宴》苏轼淡月疏星绕建章,仙风吹下御炉香。侍臣鹄立通明殿,一朵红云捧玉皇。这首宫廷即景诗描写了正月十五元宵节这一天皇帝举办宫宴宴请臣子的场面,意在歌颂一种...
世事一场大梦,人生几度秋凉。——苏轼《西江月》且将新火试新茶,诗酒趁年华。——苏轼《望江南》长恨此身非我有,何时忘却营营。——苏轼《临江仙》人生如逆旅,我亦是行...
《雨霖铃》:便纵有千种风情,更与何人说?此词遣词造句不着痕迹,绘景直白自然,场面栩栩如生,起承转合优雅从容,情景交融,蕴藉深沉,将情人惜别时的真情实感表达得缠绵...
黄鹤楼(唐) 崔颢昔人已乘黄鹤去,此地空余黄鹤楼。黄鹤一去不复返,白云千载空悠悠。晴川历历汉阳树,芳草萋萋鹦鹉洲。日暮乡关何处是?烟波江上使人愁。黄鹤楼送孟浩然...