寒
“寒”是会意字。金文形体从宀，从人、茻（众草）、（冰），会天寒地冻之意。小篆继承金文。隶变后楷书写作“寒”。
《说文·宀部》：“寒，冻也。从人在宀下，以茻荐覆之，下有仌。”（寒，冷冻。由“人”在“宀”下，用草垫着盖着，下有“仌”来会意。）
“寒”的本义指寒冷。如《史记·刺客列传》：“风萧萧兮易水寒。”引申指战栗恐惧。如“胆寒”。又引申指贫困。古时将家境贫困或门第卑微的读书人称为“寒士”、“寒门”。
和"寒"字有关的成语:
bù hán ér lì
不寒而栗
jī hán jiāo pò
饥寒交迫
xū hán wèn nuǎn
嘘寒问暖
tiān hán dì dòng
天寒地冻
jìn ruò hán chán
噤若寒蝉
wèn hán wèn nuǎn
问寒问暖
suì hán sān yǒu
岁寒三友
chūn hán liào qiào
春寒料峭
shǔ jiǔ hán tiān
数九寒天
shí nián hán chuāng
十年寒窗
guǎng hán xiān zǐ
广寒仙子
bīng hán yú shuǐ
冰寒于水
zhàng mǎ hán chán
仗马寒蝉
yī hán rú cǐ
一寒如此
xīn hán dǎn zhàn
心寒胆战
xīn rú hán huī
心如寒灰
xīn hán dǎn luò
心寒胆落
tōu hán sòng nuǎn
偷寒送暖
suì hán sōng bǎi
岁寒松柏
shǔ lái hán wǎng
暑来寒往
shí hán yī bào
十寒一暴
shǔ wǎng hán lái
暑往寒来
sōng bǎi hán méng
松柏寒盟
shí zǎi hán chuāng
十载寒窗
bái wū hán mén
白屋寒门
bó hán zhòng rén
薄寒中人
dǎn hán fā shù
胆寒发竖
dà hán suǒ qiú
大寒索裘
gǔ hán máo shù
骨寒毛竖
háo hán tí jī
号寒啼饥
jī hán jiāo zhì
饥寒交至
jī hán jiāo qiē
饥寒交切
jī hán jiāo còu
饥寒交凑
jì hán zhèn pín
济寒赈贫
jiāo hán dǎo shòu
郊寒岛瘦
,
