竹枝词二首·其一原文:杨柳青青江水平,闻郎江上唱歌声(唱歌 一作:踏歌)。东边日出西边雨,道是无晴却有晴(却有晴 一作:还有晴)。原文翻译:岸上杨柳青,江中风浪...
《竹枝词》:杨柳青青江水平,闻郎江上唱歌声。东边日出西边雨,道是无晴还有晴。翻译:岸上杨柳青,江中风浪平,忽然江上舟中传来男子的唱歌声。就像东方出太阳,西边落雨...
道是无晴却有晴的上句:东边日出西边雨。原文:《竹枝词》作者:刘禹锡杨柳青青江水平,闻郎江上唱歌声。东边日出西边雨,道是无晴还有晴。翻译:杨柳青青江水宽又平,听见...
原文:自古逢秋悲寂寥,我言秋日胜春朝。晴空一鹤排云上,便引诗情到碧霄。译文:自古以来,骚人墨客都悲叹秋天萧条,我却说秋天远远胜过春天。秋日晴空万里,一只仙鹤排开...
原文:自古逢秋悲寂寥,我言秋日似春朝。晴空一鹤排云上,便引诗情到碧霄。注释自古:从古以来,泛指从前。逢:遇到。寂寥:空旷无声,萧条空寂,这里指景象凄凉。悲寂寥:...
刘禹锡《望洞庭》原文:湖光秋月两相和,潭面无风镜未磨。遥望洞庭山水翠,白银盘里一青螺。译文:洞庭湖水色与月光互相辉映,湖面风平浪静,犹如未磨的铜镜。远远眺望洞庭...
竹枝词 作者:刘禹锡 杨柳青青江水平,闻郎岸上踏歌声。 东边日出西边雨,道是无晴却有晴。 注释 晴:与情字谐音,双关妙用。 译文 江边杨柳,树叶青青,江水平缓地...
竹枝词是唐代大诗人刘禹锡所做的词。第一首是《竹枝词九首》中的第一首,是吟咏风土人情的民歌体乐府诗,另一首《竹枝词》是巴渝一带的民间歌谣。《竹枝词》白帝城头春草生...
东边日出西边雨翻译:东边日出西边下起雨。原文:《竹枝词二首·其一》【作者】刘禹锡 【朝代】唐杨柳青青江水平,闻郎江上唱歌声。东边日出西边雨,道是无晴却有晴。翻译...
原文。天下闻寺数十辈,而吉祥尤章章。蹲名山俯大江荆吴云水交错如绣。始予以不到为恨,今方弭所恨而充所望焉。既周览赞叹,于竹石间最奇处得新亭。彤焉如巧人画鳌背上物,...
元日宋代:王安石爆竹声中一岁除,春风送暖入屠苏。千门万户曈曈日,总把新桃换旧符。译文爆竹声中旧的一年已经过去,迎着和暖的春风开怀畅饮屠苏酒。初升的太阳照耀着千家...
原文:螽斯羽,诜诜兮。宜尔子孙,振振兮。螽斯羽,薨薨兮。宜尔子孙。绳绳兮。螽斯羽,揖揖兮。宜尔子孙,蛰蛰兮。译文:蝈蝈张翅膀,群集低飞翔啊。你的子孙多又多,家族...
出自宋代晏殊的《蝶恋花·槛菊愁烟兰泣露》槛菊愁烟兰泣露,罗幕轻寒,燕子双飞去。明月不谙离恨苦,斜光到晓穿朱户。昨夜西风凋碧树,独上高楼,望尽天涯路。欲寄笺兼尺...
原文故园渺何处,归思方悠哉。淮南秋雨夜,高斋闻雁来。译文故乡遥远,模糊不清,不知道在哪里啊?归家的思绪正无穷无尽。在淮河南部的夜晚下着冰冷秋雨,我听到大雁的叫声...
《鹿柴》原文:空山不见人,但闻人语响。返景入深林,复照青苔上。翻译:山中空旷寂静看不见人,只听得说话的人语声响。夕阳的金光直射入深林,又照在幽暗处的青苔上。《鹿...
《陈情表》原文臣密言:臣以险衅,夙遭闵凶。生孩六月,慈父见背;行年四岁,舅夺母志。祖母刘悯臣孤弱,躬亲抚养。臣少多疾病,九岁不行,零丁孤苦,至于成立。既无伯叔,...
《夜宿山寺》唐:李白危楼高百尺,手可摘星辰。不敢高声语,恐惊天上人。译文山上寺院的高楼真高啊,好像有一百尺的样子,人在楼上好像一伸手就可以摘下天上的星星。站在这...
原文:海上生明月,天涯共此时。情人怨遥夜,竟夕起相思。灭烛怜光满,披衣觉露滋。不堪盈手赠,还寝梦佳期。译文:茫茫的海上升起一轮明月,你我相隔天涯却共赏月亮。多情...
原文:草满池塘水满陂,山衔落日浸寒漪。牧童归去横牛背,短笛无腔信口吹。译文:在一个长满水草的池塘里,池水灌得满满的,山衔住落日淹没了水波。放牛的孩子横坐在牛背上...
原文:胜日寻芳泗水滨,无边光景一时新。等闲识得东风面,万紫千红总是春。译文:风和日丽之时泗水的河边踏青,无边无际的风光焕然一新。谁都可以看出春天的面貌,春风吹地...